Тинчлик – бу инсон ҳаётининг асосий пойдевори ва Аллоҳ таоло томонидан бандаларга ато етилган улуг неъматлардандир. У ҳолда ҳаёт фаровонликка еришади, жамиятлар барқарор бўлади ва инсонлар орасида меҳр-оқибат қарор топади. Қуръони каримда ва Расулуллоҳ саллалоҳу алайҳи васалламнинг ҳадисларида тинчликнинг улуг фазилатлари, унинг аҳамияти ва уни асраш масъулияти кўп бора таъкидланган.
Қуръони каримда тинчликнинг аҳамияти жуда муҳим саналади. Аллоҳ таоло Қуръонда шундай марҳамат қилади: "Аллоҳ сизларни тинчликка (саломга) чорлайди ва сизларни тўғри йўлга ҳидоят қилади." (Нисо, 86).
Мазкур оят тинчликни Аллоҳнинг бандаларга бўлган чақириғи еканини кўрсатади. Ислом динининг ўзи тинчликни ифода етади, зеро "Ислом" сўзи ҳам "тинчлик" ва "омад" маъноларини англатади. Аллоҳ таоло тинчликни барча мусулмонлар ҳаётининг ажралмас қисми қилиб қўйган.
Ҳадисларда ҳам тинчликка доир маълумотлар мавжуд. Жумладан, Расулуллоҳ саллалоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Мусулмон – қўлидан ва тилидан бошқа мусулмонлар омонда бўлган кишидир." (Имом Бухорий ва Муслим ривояти). Бу ҳадис мусулмон одам ҳар қандай ҳолатда тинчлик ва омонликни сақлаши, ҳеч кимга зарар етказмаслиги лозимлигини ўргатади. Тинчликни сақлаш – мўминнинг еътиқоди ва амалларининг бир қисми бўлиши лозим.
Тинчлик – жамиятнинг пойдевори ҳисобланади. Тинчлик бўлмаган жойда инсонлар орасида адоват кучаяди, адолат заифлашади ва тараққиёт орқага кетади. Расулуллоҳ саллалоҳу алайҳи васаллам Мадинага ҳижрат қилганларидан кейин илк қилган ишлари – тинчлик ва тотувликни қарор топтириш еди. У зот Мадина аҳлига қонунлар ва тартиблар ўрнатиб, турли миллат ва динга мансуб бўлган одамларни биргаликда яшашга чорладилар. Бу еса тинчликнинг жамият ривожида нақадар муҳим еканини кўрсатади. Аллоҳ таоло Қуръонда шундай буюради: "Фитна қотилликдан ҳам оғирдир." (Бақара, 191).
Мазкур оят тинчликни бузадиган, фитна ва адоват уруғини сочадиган ҳар қандай хатти-ҳаракатнинг нақадар хавфли еканини еслатади. Тинчликни бузиш нафақат жамият учун зарарли, балки охиратда ҳам катта гуноҳ саналади.
Тинчликнинг баракаси ҳам жуда мўл бўлади. Тинчлик ҳукм сурган жойда одамлар ўз ҳаётларини хотиржам давом еттирадилар, болалар бемалол билим олади, савдо-сотиқ ривожланади ва ибодатлар тинчликда адо етилади. Расулуллоҳ саллалоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Ким тонгни танасида соғлом, қалбида хотиржам ва таомини таъминлаган ҳолда кутиб олса, унга дунё мукаммал ҳолда берилди." (Имом Термизий ривояти). Бу ҳадисда тинчликнинг инсон ҳаётидаги қадр-қиммати қай даражада юқори еканлиги кўрсатилмоқда.
Тинчликни асраш масъулияти ҳам жуда муҳим мезонлардандир. Аллоҳ таоло буюради: "Ўзаро сулҳ қилинглар. Албатта, сулҳ яхшидир." (Нисо, 128). Бу оятда тинчликни сақлаш ҳар бир мусулмоннинг вазифаси екани таъкидланган. Бизнинг ҳар биримиз ўз оиламизда, жамиятимизда ва бутун дунёда тинчликни асраш йўлида ҳисса қўшишимиз керак. Расулуллоҳ саллалоҳу алайҳи васалламнинг сўзлари билан айтганда: "Яхшиликка чорловчи одам яхшилик қилган кишининг мукофотига шерик бўлади." (Имом Муслим ривояти).
Демак, тинчликни сақлаш ва уни тарғиб қилиш инсонийлик ва мўминликнинг бир белгисидир.
Хулоса қиладиган бўлсак, тинчлик – бу нафақат олий неъмат, балки уни асраш ҳар бир мусулмоннинг еътиқодий бурчидир. Ислом динининг барча амаллари тинчлик ва осойишталикни таъминлашга хизмат қилади. Биз ҳар куни ўз ҳаётимизда тинчликни тарғиб қилишга, бир-биримизга яхши муомала қилишга ва ихтилофлардан узоқ бўлишга интилайлик. Аллоҳ таоло бизни тинчлик ва омонликни сақлайдиган бандаларидан қилсин!
Абдумуталиб Масалиев,
Чуст тумани “ Балиқчи жоме” жоме
масжид имом-хатиби
