Ислом дини илмга катта аҳамият беради. Қуръони Каримнинг илк нозил бўлган ояти ҳам айнан илм, ўқиш ва ёзишга оид бўлиб, инсоннинг камолотга етишида илмнинг ўрни беқиёс эканини кўрсатади. Китоб ўқиш эса илм олишнинг асосий манбаидир. Шунинг учун ҳам мусулмон киши учун китоб ўқиш нафақат дунёвий манфаат, балки ухровий савобга ҳам эга бўлган амалдир.
Қуръон ва ҳадисларда китоб ўқиш ва илм олиш ҳақида.
1. Қуръони Каримда:
Аллоҳ таоло "Алақ" сурасининг илк оятларида шундай марҳамат қилади:
(Ўқи, сени яратган Роббинг номи билан ўқи.)
(Алақ сураси, 1-оят)
Бу оятда "ўқиш" буюрилмоқда. Бу нафақат Қуръон тиловати, балки умумий маънода илм олиш, ёзув ва китоб ўқишга ҳам ишора қилади.
2. Ҳадисларда:
Расулуллоҳ ﷺ шундай деганлар:
"Ким бир илм йўлида юрса, Аллоҳ унга жаннат йўлини осонлаштиради."
(Имом Муслим ривояти)
"Олимнинг бир куни, обиднинг минг кунидан афзалдир."
(Ҳадис)
Бу ҳадислар илм олишнинг, китоб ўқиш орқали билимга эга бўлишнинг нечоғлик фазилатли эканини кўрсатади.
Уламоларнинг сўзлари.
Ислом уламолари китоб ўқишни ҳамиша тарғиб қилганлар. Масалан:
Имом Ғаззолий айтади:
"Ким илм талаб қилса, у динини сақлайди. Илмсиз одам ўзини йўқотади."
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳу
"Илим талаб қилиш ибодатдир."
Китоб ўқишнинг савобли жиҳатлари.
1. Илм орқали Аллоҳга яқинлашиш: Китоб ўқиш, хусусан, исломий,бадий,илмий адабиётлардан фойдаланиш инсонни маърифатга, тақвога етаклайди.
2. Билим орқали амал қилиш: Ҳақиқий китобхон илм олиб, унга амал қилади. Бу эса Аллоҳнинг ризолигига етаклайди.
3. Илмни бошқаларга тарқатиш: Китобдан олган маълумотини бошқаларга ўргатиш – садақаи жория саналади.
Хулоса.
Китоб ўқиш — бу илм йўли, маърифат эшиги ва ахлоқий юксалиш манбаидир. Ислом дини китоб ўқишни тарғиб қилади ва уни савобли амал деб билади. Зеро, илмсиз дунё ва охиратда муваффақиятга эришиб бўлмайди. Шу боис ҳар бир мусулмон киши китоб ўқишни одат қилиши, илмга интилиши лозим. Китоб ўқиш — қалб зиёси, ақлнинг озуғаси ва иймонни мустаҳкамловчи манбадир.
Жобирхон Халимхон ўғли
Наманган шаҳар “Ҳазрати Лангар” жоме
масжиди имом ноиби
