Инсоният тарихида миллат тақдирини белгиловчи унутилмас онлар бўлади. Бизнинг халқимиз учун ҳам шундай улуғ сана — мустақиллик куни — Яратганнинг бебаҳо неъматларидан биридир. Мустақиллик, аввало, шукроналикни талаб этадиган, сабр ва матонат ила асраб-авайланиши лозим бўлган буюк қадриятлардан саналади.
Бугун биз бемалол ўз Ватанимизда яшар эканмиз, эркинлик ҳавосидан нафас олар эканмиз, дилларимизда фақатгина миннатдорлик туйғуси жўш уради. Зеро, мустақиллик туфайли биз динимиз, эътиқодимиз, қадриятларимизни эркин равишда эъзозлаяпмиз. Бу эса Аллоҳнинг бандаларига берган энг улуғ неъматларидан биридир.
Мустақилликнинг мевасини кўриш учун энг аввало тинчлик зарур. Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадисларида инсоннинг икки неъмати ҳақида тўхталиб ўтилган: “Соғлик ва бўш вақт”. Аммо бу неъматлар фақат тинчлик ҳукмрон жамиятда ўз қадрига етади. Агар юртда нотинчлик ҳукм сурса, на ибодат тўла адо этилади, на илм ва маърифат юксалади, на эзгулик ривожланади.
Бугун юртимизда осуда ҳаёт кечиришимиз, фарзандларимизни бемалол тарбиялашимиз, илм-фан, иқтисод ва маданиятнинг равнақ топиши — барчаси тинчлик ва мустақиллик баракаси туфайлидир.
Мустақиллик куни — бу фақатгина байрам эмас, балки шукроналик куни ҳамдир. Чунки шукр қилган халқнинг неъмати зиёда бўлади. Қуръони Каримда Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
“Агар шукр қилсангиз, Мен сизларга зиёда қилурман. Агар ношукрлик қилсангиз, бас, азобим қаттиқдир” (Иброҳим сураси, 7-оят).
Демак, бизнинг шукронамиз фақат сўзда эмас, балки амалда ҳам бўлиши керак. Ватанимизни севиш, уни обод қилиш, меҳр-оқибатли бўлиш, ҳар бир юртдошнинг қалбида тинчликни қадрлаш туйғусини уйғотиш — энг буюк шукроналикдир.
Мустақиллик бир кунлик совға эмас, у асрлар давомида фидойиларимизнинг сабр-тоқати, дуолари ва курашлари натижасида қўлга киритилган неъматдир. Уни асраб-авайлаш эса ҳар биримизнинг муқаддас бурчимиздир. Зеро, халқ бирлиги, ўзаро ҳурмат ва дўстлик бўлмаса, мустақилликнинг қадрига етиб бўлмайди.
Бугун ҳар бир оила, ҳар бир инсон Ватан тинчлиги учун масъул. Тинчликни асраш — бу фақатгина давлатнинг эмас, балки бутун халқнинг вазифасидир. Чунки тинчлик сақланмаса, эзгулик гулламайди, эртанги кунга бўлган ишонч мустаҳкам бўлмайди.
Мустақиллик — шукроналик ва эзгулик сари элтувчи, тинчлик билан безалган буюк йўлдир. Биз бу неъматни қадрлаб, авлоддан-авлодга мерос қилиб қолдиришимиз керак. Миллатимизнинг ҳақиқий кучи — бирлик ва меҳр-оқибатда, мустақилликни асраб-авайлашда намоён бўлади.
Нуруллоҳ Маҳкамов,
Чуст тумани “Саид Насимхон тўра” жоме
масжиди имом-ноиби.